Mnie się podobają piosenki, które już kiedyś słyszałem

przez reminiscencję oczywiście. Od trzech miesięcy przeczesuję oceany muzyki na Spotify.com, nowych rzeczy, takich, coby mnie chwyciły za serce, znalazłem dość sporo. Ale po tygodniu mania (hehe, mania) Spotify na telefonie dzisiaj nagle zauważyłem, że moja kolekcja zapisanej do słuchania muzyki przypomina niebezpiecznie moją półkę z kasetami jakieś 15 lat temu.
A największym szokiem było, gdy znalazłem kilka piosenek z płyty Going For Broke Eddy Granta.
Historia jest taka, że na I Komunię Św. dostałem walkmana Sanyo, trochę mniejszego od Biblii, zaś z wkładem 4 polskich baterii ważył mniej więcej tyle samo. Dramat polegał na tym, że nie miałem żadnej kasety do słuchania, bo to był w ogóle pierwszy magnetofon w domostwie.
I dopiero na zakończenie szkoły, za dobre oceny, mama kupiła mi 1 (jedną) kasetę: Eddy Grant "Going For Broke". Przyznała mi później, że spodobała jej się okładka z murzynem na palmie.
Wysłuchałem tego chyba z tysiąc razy, na początku spodobała mi się jedna piosenka, potem dwie, pięć, aż w końcu wylizałem, że tak powiem, wszystkie smaczki z każdej ścieżki każdego utworu.
Dopiero później przyszły wszystkie inne muzyczne fascynacje, kaseta od mamy zaginęła, może nawet została zamazana, nie mam pojęcia.
Aż przyszedł Spotify i dla zabawy wpisałem Eddy Grant. Całej płyty nie ma, ale trzy czy cztery numery z kasety są. No i chyba nadal mam je gdzieś wyryte w mózgu, bo od razu mi się to zaczęło podobać. Chociaż obiektywnie rzecz biorąc to chyba nie jest jakaś wspaniała muzyka. Ale tak, przez reminiscencję, to tak, jak najbardziej.